Margje Tan- Frijns

Lange tijd heb ik mijzelf echter allesbehalve relaxt gevoeld. Mijzelf totaal geen tijd en ruimte voor míj gegund. Ik liet me meeslepen door de doelen en prestaties waarvan ik dacht dat ‘men’ die van mij verlangde en stelde andermans wensen en belangen gemakkelijk boven die van mijzelf. Ik leefde volledig vanuit mijn hoofd en kon daardoor soms keuzes niet zo makkelijk maken. Zo ben ik pas jaren later gaan begrijpen waarom ik na de middelbare school niet kon kiezen tussen twee studies. Ik wist niet hoe te vóelen bij het maken van een keuze.

Na het behalen van mijn VWO eindexamen wist ik het namelijk ècht niet.
Ik wilde Psychologie studeren óf naar de Academie voor Lichamelijk Opvoeding (ALO). De toelatingsdag voor de ALO gaf de doorslag. Niet eens zozeer omdat ik werd aangenomen, maar vooral omdat ik de betreffende dag zo onwijs leuk had gevonden. Ik was altijd al dol op sport geweest en de sfeer was er heel fijn. Een gevoel dus…

Zo begon ik aan het lichamelijk zeer intensieve eerste jaar van de ALO. Niet wetende dat Psychologie mijn back-up zou zijn. Halverwege het eerste jaar blesseerde ik mijn knie zeer ernstig tijdens hordenlopen. Operaties volgden en ik kon het jaar alleen qua theorie afmaken.

Ik ging alsnog Kinder- & Jeugd psychologie studeren. Een enorme overgang, van hele dagen in het teken van het lichaam naar slechts enkele college uren per week in het teken van de geest. Een overgang die niet makkelijk voor me was en ook volgde er nog een grote knieoperatie waardoor ik studievertraging opliep. Mijn eerste studiejaren waren niet makkelijk. Ik had de kennis van, en ervaring met lijfwerk, ademhaling en mindfulness die ik nu heb best goed kunnen gebruiken. Maar helaas, zo werkt het dus niet…

In 2005 volgde ik voor het eerst een yogales, ik had toen net een baby, mijn oudste dochter. Ik weet niet eens meer wat voor les het was, maar het begon met zonnegroeten. Ik vond het vreselijk! Die zonnegroeten? Daar snapte ik werkelijk geen bal van en de rest van de les vond ik tergend saai. Ik ben nog net niet halverwege de les vertrokken, daar was ik waarschijnlijk te braaf voor ;).

Pas 6 Jaar later kwam yoga weer op mijn pad. Ik begon met hatha yoga en vond later mijn vibe in poweryoga. Dus toch!… Na een poos lessen volgen, een thuis practice opbouwen en diverse workshops van verschillende (internationale) yoga guru’s volgen besloot ik mijn eerste docentenopleiding te doen. Ik voelde me daarna sterk en lenig en mentaal dacht ik de boel onder controle te hebben.

Echter zorgde deze ervaring in combinatie met diverse opleidingen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, communicatie en coaching/training ervoor dat ik snel veranderde en mijn vaste baan paste niet meer bij me. Mijn functie als trainer/coach vervulde ik nog met plezier maar ik hoorde gewoon niet meer bij het bedrijf. Wat er van mij gevraagd werd ging me steeds meer energie kosten. Ik wilde op een ándere manier met mensen werken en connecten, opbouwend en vanuit liefde. Omdat ik zelf echter niet in staat was de knoop door te hakken kwam ik in een burnout terecht.

De yogalessen die ik inmiddels al gaf hielden me bijna letterlijk op de been. En alles wat ik in mijn opleidingen en mijn werk als trainer had geleerd kon ik nu op mijzelf gaan toepassen.

Met de juiste mensen om mij heen leerde ik steeds beter vertragen, terug naar het hier en nu. Een Yin yoga en Deeprelax Yoganidra Teacher Training, een derde Reiki inwijding, en een jaaropleiding in Regenesis healing ondersteunden dit proces enorm. Ik ging terug naar binnen, naar mijn basis, mijn hart, mijn gevoel. En steeds beter leerde ik dat wat goed voelde vast te houden en uit te zenden. Telkens vanuit het hier en nu. Waardoor ik er steeds meer van ging ontvangen. Want ‘what you send out comes back’.
Dankjewel, Universum.

Ik leerde ook dat ik niet zo in het ‘yogahokje’ pas. Dat ik überhaupt niet in een hokje pas. Dat ik vrij wil -en mag!- zijn in hoe ik doe wat ik doe. Dat ik mag ontdekken wat voor mij wanneer werkt, en wat niet. Los van wat de guru’s hebben verteld. Ik leerde dat ik de wijsheid van oude èn nieuwe guru’s mag gebruiken als aanvulling op de wijsheid diep in mijzelf. Dit gaf mij zoveel rust… ik vond in mijzelf een stille plek, achter alle drukte. Mijn relaxplek.

En dit gun ik iedereen.
Het van binnenuit, in jezelf dus, de rust achter de ruis vinden.
Jouw eigen relaxplek.
En gun jezelf daarvoor wat tijd, en ruimte.
Nee, gun jezelf ALLE tijd, en ruimte.